De Mythe van de grot van Plato geeft een beschrijving weer van de mens binnen de Matrix.

Stel je gevangenen voor die in een onderaards verblijf leven, een grot bijvoorbeeld. De toegang tot de open lucht wordt gevormd door een opening die even breed is als de grot zelf. Die gevangenen zijn nog nooit buiten de grot geweest. Ze kunnen benen en hals niet bewegen omdat die vastgeketend zijn, en ze kunnen alleen voor zich uit kijken. Achter hun rug is een lichtbron: het is een vuur dat hoog boven hen brandt.

De gevangenen zijn net als wij: ze kunnen niets anders zien van zichzelf en van hun medegevangenen dan de schaduwen die door het vuur op de wand van de grot worden geprojecteerd.
Stel nu dat ze met elkaar zouden spreken. Dan zouden ze het hebben over wat ze voor zich zien, en dat zouden ze voor de werkelijkheid houden. De gevangenen zouden deze schaduwen steeds voor de dingen zelf houden. De zichtbare wereld is te vergelijken met een gevangenis waarin wij wonen, en het licht van het vuur dat daarbinnen schijnt met het zonlicht. Als ge de tocht naar buiten, uit de grot, ziet als het opstijgen van de mens naar het gebied van het zuivere weten, dan begrijpt ge de kern van mijn betoog . . . .

Het Inzicht dat Avatars als een Licht in de duistere wereld van ’s mensenharten laten schijnen is dat men ophoudt om de schaduwen voor de enige werkelijkheid te houden en zich omkeert tot de Werkelijkheid zelf. In de Oosterse filosofie staat hierover o.a. het volgende.
“Door je omgang met onwetendheid lijkt het alsof datgene wat je niet bent de overhand heeft over datgene wat je in werkelijkheid bent (Atman).
Deze valse en onwaarachtige basis van onwetendheid is de oorzaak van de cirkelgang van geboorte en dood. Leer dus onderscheid te maken tussen Waarheid en valsheid of: het Zelf en het niet-zelf; waardoor het vuur van Kennis wordt ontstoken. Dat vuur brandt de gevolgen van onwetendheid weg tot op de wortel”.

Het Zelf is Atman, de geestvonk in de mens, die de Eeuwige in de mens heeft ingeblazen waardoor de mens “groter” werd dan zijn goden.
De cirkelgang van geboorte en dood wat hier ter sprake kwam is de Wet van Oorzaak en Gevolg, ook wel: de Wet van Zaaien en Oogsten of: de Wet van Karma en Reïncarnatie, genoemd.
Aan deze belangrijke Natuurwet zullen wij in volgende onderwerpen aandacht besteden.

Overigens vond ik hier uitgebreider informatie over dit onderwerp.