Wat houdt het eerstgeboorterecht in?
Bij de oude Israëlieten bestond de regel, dat de eerstgeborene der zonen de voornaamste was. Hij erfde de bezittingen van zijn vader en zijn nakomelingen behielden ook later steeds den voorrang boven dat van de jongere broers.
Het eerstgeboorterecht vinden wij in het Bijbelboek Deuteronomium hfdst.21 vs 15 – 17 omschreven. Dit recht heeft onze schepper, de demiurg, vast laten leggen door zijn knecht Mozes.
Het eerstgeboorterecht houdt het recht in van het oudste kind (meestal de zoon) op de gehele erfenis of een groter deel van de erfenis dan de jongere kinderen.
Dierenoffers voor de demiurg
Ook bij dieren waren de eerste jongen van runderen en van schapen en geiten bestemd voor deze god. De jongen mochten zeven dagen bij de moeder blijven, maar op de achtste dag werden ze geofferd. Volgens Exodus 13:11-16 gold dit ook voor de oudste zonen. Maar voor hen werd een geldbedrag betaald aan de priester. Dit wijden van de eerstgeborene aan god was een herinnering aan de bevrijding uit Egypte. Hij doodde toen bij de Egyptenaren de eerstgeborene van mens en dier!
Het kwijtraken van het eerstgeboorterecht
Je hebt allen weleens gelezen of tenminste gehoord van Ezau, de oudste zoon van den aartsvader Isaac, die, zoals te lezen is in het Bijbelboek Deuteronomium hfdst.27, zijn eerstgeboorterecht aan zijn broer Jacob verkocht voor een schotel linzenmoes, toen hij eens uitgeput van de jacht terugkwam en door een hevige honger gekweld werd. Jacob maakte van Ezau’s uitputting misbruik om hem zijn eerstgeboorterecht afhandig te maken.
De demiurg is een god van de schaduw
De mens, die in de Bijbel “de oude mens” genoemd wordt, is slechts een schaduw van de oorspronkelijke Mens.
De god van de schaduw, de schepper YHWH, was niet in staat om zijn schepsels tot volmaaktheid te brengen ondanks al zijn opgelegde wetten, die hij aan zijn knecht Mozes had laten optekenen om deze aan zijn volk, de Israëlieten, door te geven. Logisch, toch?
Hoe kan een schaduw god, die zelf niet volmaakt is, een schepsel (de mens) maken, die wel volmaakt is??
De mens: een schaduw van wie hij Is
Gedurende het gehele Oudtestamentische tijdperk van zo’n 4000 jaren is niemand in staat geweest om tot volmaaktheid te komen!
Wij lezen over onze aartsvaders, de trouwe knecht Mozes, grote mannen als David, die de reus Goliath versloeg, de profeten Jesaja, Daniël enz. “Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, hebben het beloofde niet verkregen, daar God iets beters met ons voor had, zodat zij niet zonder ons tot de volmaaktheid konden komen”.
Al die Oudtestamentische grootheden en helden, waar wij in Hebreeën hfdst. 11 over lezen, konden niet tot volmaaktheid komen, ondanks de slacht van de vele tienduizenden onschuldige dieren, die ieder jaar opnieuw van het volk worden opgeëist om de bloeddorst van de schepper te lessen.
En al degenen, die tot de dag van vandaag deze god nog steeds als enige god erkennen, zullen eveneens niet tot volmaaktheid kunnen komen.
De werkelijkheid van Christus
Dit citaat uit de Hebreeënbrief hfdst.10 benadrukt nog eens de onvolkomenheid, de schaduw werkelijkheid, van YHWH met zijn opgelegde inzettingen aan zijn volk: “Omdat de wet slechts een schaduw toont van al het goede dat nog komen moet, en niet de gestalte van de dingen zelf, heeft hij ook niet de kracht om degenen, die jaar in jaar uit met steeds dezelfde offers aan de dienst deelnemen, ooit tot volmaaktheid te brengen.
Anders zouden die offers allang niet meer gebracht worden. Degenen, die aan de dienst deelnemen, zouden immers als ze eenmaal gereinigd zijn, geen enkel zondebesef meer hebben.
Het tegendeel is echter waar: elk jaar worden met dezelfde offers de zonden weer in herinnering geroepen. Bloed van stieren en bokken kan mensen onmogelijk van hun zonden bevrijden.”
De belofte van de hemelse Vader
Die belofte lezen we in de 1e brief van Johannes hfdst. 2 vs 25: “En dit is de belofte, die Hij zelf ons beloofd heeft: het eeuwige leven”.
En Jezus zegt in Mattheus hfdst.5 vs 48: “Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is”.
De nieuwe mens is een eeuwig wezen dat in staat is om in alle eeuwigheid te bestaan; hij is de volmaakte schepping van de hemelse Vader!
Pas toen Jezus Christus, zo’n 2000 jaren geleden, op aarde geboren werd was het voor het eerst in de geschiedenis van de mens mogelijk om tot deze volmaaktheid te komen.
In de 4000 jaren voor Christus’ geboorte, onder het regime van de schaduw god, de demiurg, was het voor de mens onmogelijk om volmaakt te worden, en dus om eeuwig te leven. Alles wat een begin heeft kent ook een einde. En dit geldt ook voor de demiurg; het is een eindig wezen.
De goddelijke uitverkiezing
Alleen het geloof, dat gebouwd is op het juiste Inzicht kan de vuurproef doorstaan.
“Stelt uzelf op de proef, of gij wel in het geloof zijt, onderzoekt uzelf. Of zijt gij niet zo zeker van uzelf, dat Jezus Christus in u is? Als dat niet zo is, dan hebt u de proef niet doorstaan” schrijft de apostel tegen de zelfgenoegzame christenen in zijn 2e brief aan de Korinthiërs hfdst.13.
Met het “doorstaan van de proef” wordt de beproeving van het bewustZijns vuur bedoeld; het vuur, dat vanuit het hart alle leugenachtige schuilhoeken en ego streken van iemands persoonlijkheid blootlegt en wegbrandt. Alleen degene, die zich in dit proces bevindt mag zich een christen noemen.
Het eerstgeboorterecht kwijtraken
Het eerstgeboorterecht geldt voor alle christenen, die hun harten hebben gezuiverd van alle demiurgische smetten, ook wel het zuurdesem van de Farizeeën genoemd.
Hfdst 12 uit de Hebreeën brief vs 16 zegt hierover: “Laat niemand overspel plegen, of onverschillig als Ezau, die voor één enkel bord eten zijn eerstgeboorterecht verkocht. U weet immers dat hij daarna, toen hij alsnog de zegen wilde verkrijgen, afgewezen werd; hij kreeg geen kans meer om het goed te maken, ook al smeekte hij er in tranen om”.
Met “overspel plegen” heeft men de neiging om te denken aan het huwelijk als aardse instelling. Zoals eerder opgemerkt is het aardse een afschaduwing van de werkelijkheid, d.w.z. van de geestelijke betekenis van de dingen.
Het “overspel plegen” dat hier bedoeld wordt is, dat de christen – zijn (vrouwelijke) ziel – zijn “ja” woord heeft gegeven aan zijn aanstaande man, Christus, terwijl hij zijn eerste man, de demiurg, niet los kan/wil laten. Heeft Christus niet gezegd: “Niemand kan twee heren dienen”?
Oproep tot trouw
Tot slot roept de Heer de mensen op in Hebreeën, hfdst 10 vs.39: “Mijn rechtvaardige zal uit geloof leven; maar als hij nalatig wordt, dan heeft Mijn ziel in hem geen welbehagen”. Wij echter hebben niets van doen met nalatigheid, die naar de ondergang leidt, doch met geloof, dat de ziel behoudt.”
Bronvermelding en aanverwante artikelen:
Ezau veracht het eerstgeboorte recht:
https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:Daniel,19961025:newsml_bd7ade0fcdb5cae062db4c475904277d
Onverschilligheid leidt tot verlies van het eerstgeboorterecht:
https://www.levensreis.nl/index.php/2020/11/24/logica-van-het-verstand/