Inleiding
Wie mijn gepubliceerde artikelen heeft doorgelezen, zal ongetwijfeld mijn steeds weer terugkerende stelling tegengekomen zijn, dat de oudtestamentische god, die wij in onze Bijbel tegenkomen niet de enige, ware God van Licht en Liefde kan zijn.
Vanaf mijn jonge jaren leerde ik deze oudtestamentische god – bewust geschreven met een kleine letter – op de zondagsschool kennen als iemand waar ik eerder angst voor had dan voor iemand aan wie ik mijn liefde zou toevertrouwen.

Onderzoek alle dingen
Na het doorvorsen van de gehele Bijbel kwam ik tot de ontdekking, dat de God, die onze Heer Jezus Christus “Mijn Vader” noemt, van een heel andere aard blijkt te zijn dan die van het Oude Testament (OT). Met de uitspraken van déze God, die door Jezus Christus bekend werden gemaakt, had ik meer affiniteit dan met die andere god uit het OT.

De mens als geschapen kuddedier
Jehova of YHWH, zoals de OT god ook wel genoemd wordt, is de schepper van de mens. Hij was niet alleen; de mens is, volgens het Boek Genesis, door vele goden “gemaakt”, doch met een bewustzijn zoals dat van  de goden zelf, namelijk te vergelijken met dat van een kuddedier. Pas toen de mens de levensadem van een hogere Macht dan zijn schepper in zijn neus ingeblazen kreeg, werd hij verstandiger dan alle geschapen dieren, en was hij in staat om rechtstandig op zijn voeten te staan.

De mens is een tweevoudig wezen
Door de inblazing van deze hogere Macht, die de Wijsheid Gods of Sophia genoemd wordt, werd de mens “groter” qua Kennis dan zijn schepper en zijn helpers. Zij brachten de mens naar de dieren om te kijken hoe hij ze noemen zou en toen beseften zij pas echt dat zij ondergeschikt aan hem waren geworden vanwege de kennis, die hij bezat.

Maatregelen van de schepper
Toen de schepper en zijn engelen (archonten) inzagen dat hun schepsel een hogere Macht in zich droeg dan zij, werden zij uitermate boos en jaloers. Zij straften de mens, zowel de man als de vrouw, met een eeuwigdurende vloek. De mannen moeten zwoegen terwijl de aardbodem doornen en distelen voortbrengt. En de vrouwen zullen met pijn kinderen op de wereld brengen.
Verder bracht hij de mens in een diepe slaap, zodat zijn Kennis in een steeds dieper wordende vergetelheid zou raken.

De droom blijkt een nachtmerrie
In de diepe slaap treedt hij een droomwereld binnen: de wereld van de demiurg, de wereldbouwer.

Hoewel deze wereld niet echt is, beleeft hij, tijdens zijn droom, deze wel als een realiteit; afhankelijk van de situaties waar hij terecht komt, voelt hij zich afwisselend blij,  opgewekt en gelukkig en vervolgens bedroefd, angstig en ellendig. De omstandigheden waarin hij komt te verkeren worden echter, naarmate hij dieper wegzinkt in zijn slaap, steeds dreigender en hij voelt zich daar steeds ongelukkiger onder.

De mens ontwaakt uit zijn boze droom
Gelukkig breekt op zeker moment de tijd aan dat hij uit zijn slaap gewekt wordt en terwijl hij de slaap uit zijn ogen wrijft, verzucht hij bij zichzelf: “Gelukkig, het was maar een droom . . .  ”

De realiteit van de droomwereld
In de gelijkenis van de verloren zoon vertelt Jezus over de mens, die zijn oorspronkelijke staat, zijn Thuis, verlaat en vertrok naar een ver land. Dit land is de droomwereld waarin de mens terecht is gekomen. In zijn slaap ervaart hij deze wereld, het universum waarin de wereldbouwer of demiurg de scepter zwaait, als de nieuwe realiteit waarin hij terecht is gekomen. Deze droomwereld wordt daarom, ten opzichte van de goddelijke wereld, een illusie wereld genoemd.

Jezus vertelt over Zichzelf in een gelijkenis, dat “een man van hoge geboorte naar een ver land vertrok om het koningschap in ontvangst te nemen en dan terug te keren”. Uit de Evangeliën weten wij dat het “verre land” waarin Hij binnenkwam deze vijandig gezinde wereld, die in duisternis gehuld was.
In hetzelfde hoofdstuk 19 van het Lucas-evangelie kun je lezen, dat hij bij zijn terugkomst verantwoording van de mensen opeist, die het vermogen hebben gekregen om Hem te kennen tijdens Zijn afwezigheid en wat zij met dit talent hebben gedaan.

Positie van de mens
Hoewel de mens groter is dan zijn schepper vanwege het Godsbewustzijn dat in hem is, heeft God voor hem gewild dat hij tijdelijk beneden de engelen van de demiurg is gesteld.
In mijn schrijfsels heb ik deze tijdelijke verblijfplaats in de matrix van de demiurg vergeleken met een kostschool, waar een vader zijn kind naar toe stuurt om opgevoed te worden en ervaring op te doen zodat hij de nodige eigenschappen zou ontwikkelen voor een hoger doel in de toekomst.
Gedurende zijn verblijf in de kostschool is het kind onderworpen aan de leiding aldaar en aan het regime dat daar heerst.

Het verblijf tijdens zijn opleiding
Tijdens het leven van de mens dat zich afspeelt binnen de droomwereld, het universum of de matrix van de demiurg, leert hij het onderscheid kennen tussen waarheid/werkelijkheid en leugen/fictie. Beide bewustzijnsstaten zijn immers vanaf het begin in hem gelegd.

De mens als kuddedier
De goden, die de mens schiepen, waren niet in staat om de mens met een hoger bewustzijn te scheppen dan zijzelf bezitten. Dat de mens als heerser over de schepping is gesteld is het rechtstreekse gevolg van de bemoeienis in de mens van Sophia, wiens Wijsheid en Kracht de demiurg en zijn engelen (de archonten) verre te boven gaat. Archonten zijn parasitaire wezens, die zich tegoed doen aan de negatieve energieën van pijn, lijden, angst, ellende, enz. die de mensen uitstralen.

Laten wij de aard en het gedrag van het kuddedier, bijv. van een buffel, eens nader onderzoeken, maar dan bekeken en beredeneerd vanuit menselijk perspectief, omdat hieruit veel menselijk gedrag te verklaren is; namelijk het gedrag van de mens, die zich niet bewust is dat hij het goddelijke eeuwigheidsbeginsel in zich draagt.

Buffels zoeken graag een leider uit, die ze kunnen volgen zodat zij zelf niet hoeven te denken; dat doet de leider wel voor hen. Wanneer een groepje leeuwen op het toneel verschijnt, worden sommige dieren onrustig en andere raken wat in paniek, maar ze blijven zoveel en zo dicht mogelijk bij elkaar. De leeuwen zoeken een prooi uit en vallen, eventueel na een kleine achtervolging, deze aan.

Een kuddedier wordt aangevallen
Let nu eens op: wat doen de andere buffels, waarvan sommige zich tot heel dichtbij de groep leeuwen durven te begeven? Zij staan erbij en kijken naar het verscheurende schouwspel van de leeuwen, die bezig zijn om gulzig één van hun soortgenoten te verslinden. Qua aantal zijn de buffels, misschien wel vijftig of meer, ver in de meerderheid ten opzichte van de leeuwen, die vaak slechts met 5 of 6 zijn.

De leeuwen zijn totaal geen partij voor de massa buffels, als ze het gevecht aan zouden gaan, en toch: ze grazen gewoon door alsof er niets aan de hand is, totdat op een ander moment het de beurt aan een andere buffel ten deel valt. Dit dier beseft, voor zover je van enig besef zou kunnen spreken, dat het geen enkele hulp van zijn soortgenoten hoeft te verwachten. De schepper heeft hen namelijk zo gemaakt; hun ingebouwde aard of instinct laat het niet toe om de leeuwen aan te vallen.

Onze dagelijkse realiteit
De mens van nature heeft, zoals gezegd, het bewustzijn dat te vergelijken is met dat van een kuddedier. Hij kan er niets aan doen; hij is namelijk geschapen overeenkomstig het beeld en gelijkenis van zijn schepper, met dit verschil dat de schepper logischerwijs een sterkere uitvergroting is van zijn maaksel.

Bekijken wij de dagelijkse realiteit in de wereld en de maatschappij dan zien wij dat de demiurg met behulp van zijn handlangers, de globalistische machtselite op aarde, feitelijk dezelfde methode toepast als het geval met de buffels en de leeuwen.

Verdeel en heers
De “Verdeel en heers” methode blijkt een doeltreffende manier om de heerschappij te verkrijgen en te houden over de mensheid als kuddedieren vanwege hun gedrag, namelijk door hen onderling te verdelen. Dat alle mensen van nature zich bij dreigend gevaar als kuddedieren gedragen weten hun goden, die hen zo geschapen hebben, maar al te goed.

Het handjevol pedofiele psychopaten, die hun ziel verkocht hebben aan de Hoofd Archont, de demiurg, zijn de hongerige leeuwen, die vanzelfsprekend niet de hele mensenmassa (de kudde buffels) aanvallen, maar telkens één of enkele bepaalde groepen. Zij (de groep leeuwen) weten immers dat als de massa en masse zou terugvechten, dat zij tegen hen geen enkele kans maken. 

Nee! Zij maken het beleid zo, dat eerst het verplegend personeel de straat op gaat om te protesteren, dan de boeren, vervolgens de bouwsector, en daarna de leraren, enz.; om de beurt staan zij daar op de barricaden. Intussen maakt het groepje leeuwen zich totaal niet druk om het geloei c.q. de protesten van het kuddedier, dat zij nu onder handen neemt.

Zij hebben niets te vrezen van de gehele kudde, want dat graast gewoon verder tot zelfs in de buurt van het geslachtofferde dier. En de volgende keer pakken ze gewoon de volgende buffel (het zorgpersoneel? de automobilist? Wie zal het zeggen?) om hun gulzigheid op los te laten!

Wie behoren dan tot de buffels?
Zoals ik al zei: alle mensen van nature! En daar bedoel ik mee: de loodgieter, de broodbakker, de advocaat, de buschauffeur, de minister, de leraar, jij en ik, dus alle mensen. Kijk bijv. maar eens naar het stemgedrag bij onze Tweede Kamerverkiezingen.

Als je op de Universiteit studeert dan stem je ws. op D66, maar zodra je een goedbetaalde baan hebt, dan stem je natuurlijk VVD totdat je door vervelende omstandigheden in de WAO terecht komt, ja, dan moet je toch echt bij de SP zijn, om maar een simpel voorbeeldje te noemen.
Waar blijft de solidariteit? Het opkomen voor je medemens?

Het moment van ontwaken is aangebroken
Dat er steeds meer duistere, satanische zaken van de globalistische Cabal aan het licht gebracht worden heeft alles te maken met de opkomende lichtstralen van de Aquariuszon, die deze uitspreidt over bozen en goeden. Steeds meer mensen komen tot de ontdekking dat wij met z’n allen in een gigantisch web verstrikt zijn geraakt waar geen ontkomen aan is. Allerlei theorieën, die op de massa worden losgelaten, over hoe men zichzelf kan bevrijden uit de globalistische wurggreep, zullen een utopie blijken om vorenvermelde reden.
De werkelijkheid is namelijk, dat het schepsel zich nooit van zijn maker/schepper kan vrijmaken. En dat beseffen de globalisten maar al te goed; vandaar dat zij hun Agenda vrijwel ongestoord kunnen uitwerken tot de realisatie van het hun beoogde doel: de oprichting van de nieuwe Wereldorde of te wel het vrederijk van het Beest, de antichrist.

De instelling van het sabbatsgebod
“Gij zult de sabbat onderhouden, want deze is iets heiligs voor u; wie hem ontheiligt, zal zeker ter dood gebracht worden, want ieder die daarop werk verricht, zal uitgeroeid worden uit het midden van zijn volksgenoten”.

Wanneer dit sabbatsgebod door de Vader van Jezus Christus zou zijn gegeven, zoals algemeen wordt beweerd, waarom verzette Hij Zich tegen dit gebod, toen de Schriftgeleerden Hem daarop wezen? Hij had hen op z’n minst moeten prijzen voor hun godsdienstige toewijding aan Zijn Vader? Het sabbatsgebod werd toch door Zijn Vader ingesteld?? Dit is opstand, rebellie van de Zoon tegen Zijn Vader.

Met deze “overtreding” heeft Jezus aangetoond, dat de god YHWH niet Zijn Vader is en Hij dat ook niet eens kan zijn! En soortgelijke ontmaskeringen heeft hij meermaals getoond tijdens Zijn leven zoals wij dat tegenkomen in de Evangeliën van het Nieuwe Testament van de Bijbel.
“Niemand is goed, dan God alleen” zegt Jezus over Zijn Vader.
Het beloning- en strafsysteem van hemel en hel is niet van de Vader maar dit is afkomstig van de demiurg.

De ware betekenis van het sabbatsgebod
De zes dagen van werken en de daarop volgende rustdag is door God ingesteld en houdt de toegemeten tijd voor de mens in om naar Huis terug te keren. De demiurg is de naprater, die er een eigen draai aan geeft door aan de schending van het sabbatsgebod de doodstraf te verbinden.
De zes (1000-jaar)dagen liggen achter ons en de wereld en haar mensheid is de zevende (1000-jaar)dag ingegaan: het Aquarius tijdperk.

Aan het begin van dit Tijdperk worden alle demiurgische werken van de achterliggende eeuwen – de zes (1000-jaar)dagen –  tijdens de komende periode opgeruimd. Het aangekondigde “vrederijk”, de zogenaamde zevende (1000-jaar)dag, van de paus is een leugen; het is de ultieme poging om de mensheid aan de verkeerde god te binden en daarmee hun ondergang te bewerkstelligen: het missen van hun Bestemming.
Het komende Vrederijk wordt opgericht door de komst van Jezus Christus nadat de nieuwe wereldorde (NWO) en haar misleidende religie ten einde is gekomen door ingrijpen van Bovenaf.

De wereld is er getuige van dat het hoofd van de Kerk, de paus, in werkelijkheid een satan-aanbidder is. Satan is slechts de vermomming van YHWH, wiens ware gelaat steeds duidelijker zichtbaar wordt voor allen naarmate de tijd voortschrijdt.  De dichte mist, die om het bewustZijn in de mens (de geestvonk) werd gelegd, wordt steeds dunner en meer mensen zullen inzicht verkrijgen en zich afkeren van de verkeerde god, die zij in hun onwetendheid aanbeden hebben en zich buigen voor Jezus Christus, de Zoon van de enige God en Vader van allen, die deze waarheid erkennen. Dat is de boodschap die ik in mijn artikelen doorgeef, want dan ben je pas werkelijk vrij!

Een buffel wordt aangevallen en opgepeuzeld terwijl zijn soortgenoten staan toe te kijken:
https://www.facebook.com/638256863451479/videos/330321381450784