De gezonde leer is het Evangelie van het Koninkrijk, dat Jezus Christus tijdens de dagen van Zijn leven op aarde bracht.  Onder het regime van de demiurg, dat is de tijd van het Oude Testament in de Bijbel, kwam de wereld en haar mensheid in een steeds diepere staat van duisternis te verkeren.

Vanaf het begin der schepping is de jaloerse god erop uit geweest om het Licht in de mens onder steeds dikkere lagen van materie te bedekken tot slechts een residu (de Godsvonk) ervan overbleef toen Jezus op aarde kwam.

Jezus Christus is het Licht der wereld
Jezus zei: “Ik ben het licht der wereld; wie Mij volgt, zal nimmer in de duisternis wandelen, maar hij zal het licht des levens hebben”.
De Farizeeën en Schriftgeleerden waren de godsdienstige ijveraars, die zich aan de Wet hielden, die de Schepper d.m.v. zijn knecht Mozes aan het volk gegeven had. Als de oudtestamentische god en schepper van hemel en aarde, en ook van de mens, de vader van Jezus Christus was – zoals het merendeel van de christenen dit belijden – dan zou Jezus deze mensen juist moeten prijzen voor hun toewijding aan Zijn vader.

Ik citeer verder uit het Boek Johannes: “De Farizeeën wierpen tegen: ‘Uw getuigenis is niet betrouwbaar, want u getuigt over uzelf.’ Maar Jezus ging verder: ‘Ook al getuig ik over mijzelf, toch is mijn getuigenis betrouwbaar, omdat ik weet waar ik vandaan gekomen ben en waar ik naartoe ga. Maar u weet niet waar ik vandaan kom of waar ik naartoe ga.”  De mensen begrepen niet dat hij tot hen over de Vader sprak.

Het evangelie van de Wereldbouwer heeft de Godsvonk in de mens alleen maar meer toegedekt met kleden van onWetendheid en het Vergeten. Deze kleden van Duisternis hebben de aarde en haar mensheid bedekt totdat Jezus uit het Koninkrijk van Licht neerdaalde om hen te verlichten.

Een ongezonde leer
Een oorspronkelijk wraakzuchtige en jaloerse god, die zijn ganse schepping vervloekt en de mensen, die hij geschapen heeft onderwerpt aan strenge wetten van bloeddorst en wreedheid, verandert in een God van Liefde, vrede en goedheid nadat hij zijn eigen zoon heeft overgegeven aan een wrede dood.

Zelfs een kind, met een puur en onaangetast geweten, walgt van zo’n figuur, ook al noemt hij zich God. Het is dan ook volkomen terecht, dat het zich afkeert van zo’n “evangelie” binnen het gezin, dat hem dit opdringt. Veel van deze kinderen worden vervolgens afgestraft en komen buiten de gemeenschap/kerk terecht omdat zij “anders” denken.

Dit “christelijke” geloof, zoals dat heden als algemeen aanvaard en verkondigd wordt, vertoont sterke overeenkomsten met het islamitische geloof, alleen is het christelijke geloof in een meer veredelde, gecultiveerde vorm gegoten. Want ook de islam kent goede eigenschappen als liefde, vrede en goedheid mits alle mensen zich onderwerpen aan Allah, hun enige god, die geen andere goden naast zich duldt, en aan de sharia wetgeving.

De laatste tijd vernemen wij hoe bestaande structuren in de verkondiging door het kerkvolk meer en meer wordt doorzien. Er ontstaat steeds meer verzet tegen het oude patroon van onderdanigheid aan het kerkelijke gezag. Onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan kerkelijke “gezagdragers” wordt ter discussie gesteld vooral na de bekendmakingen over incest en kindermisbruik binnen de kerk en sekten door de media. 

De geïndoctrineerde mens en zijn geloof
De mensheid is vrijwel direct na het heengaan van Christus en de dood van de apostelen op het verkeerde been gezet door een andere Christus als verkondiging aan te nemen. De Kerk heeft vanaf het prille begin de leer van de Anti-Christus  overgenomen. Pausen hebben bisschoppen, priesters en allerlei andere kerkelijke gezagdragers aangesteld; mensen zijn, al of niet te goeder trouw, zendeling, dominee, voorganger enz. geworden en velen hebben zelfs een opleiding aan de Theologische Hogeschool genoten, waar men geleerd wordt om de Bijbel in de geest van de Antichrist over te nemen en deze leer aan het volk te verkondigen.  

Doordat m.n. het christelijke volk eeuwenlang geïndoctrineerd is geweest met een verkeerde boodschap is het nauwelijks te verwonderen dat tegenwoordig vele gelovigen met hun godsdienst ontworteld zijn geraakt. Mensen worden namelijk vnl. beheerst en geleid door hun on(der)bewuste ik.

“Indoctrinatie is een vorm van manipulatie door het systematisch en eenzijdig onderwijzen van aanvechtbare overtuigingen of opvattingen, met de bedoeling dat deze kritiekloos worden aanvaard” lezen we na op internet.
“Een van de kenmerken van indoctrinatie is dat er, in tegenstelling tot leren, vaak straf gezet wordt op het bespreekbaar willen maken van de over te dragen overtuigingen of opvattingen. Die straf kan een heel scala beslaan van fysieke straffen tot (stilzwijgende) uitsluiting uit de groep, of door het uiten van allerlei dreigementen. Ook kan er gewaarschuwd worden tegen afwijkende meningen of tegen bronnen met andere meningen, enz.” 

De som van alle ervaringen van al deze indoctrinaties zijn vele levens lang opgeslagen in het onderbewustzijn van de mens.

Op het plaatje is een ijsberg te zien, ter vergelijking van de gehele persoonlijkheid van de mens. Het bewuste is slechts het topje van de ijsberg, terwijl het overgrote deel van de ijsberg zich onder het wateroppervlak bevindt. 

De psychoanalytische wetenschap schat in, dat het bewuste – dat is dat wat je bewust wilt, denkt en doet – slechts zo’n 10% van je gedrag bepaalt, terwijl het onbewuste – dat is wat jou onbewust tegenhoudt – zo’n 90% van je gedrag bepaalt. 

Zoals hier tevoren meer dan eens aan de orde is gesteld, is de mens een product van zijn vorige levens. De som van ervaringen uit zijn (karmische) verleden liggen opgeslagen in zijn onderbewuste en bepalen het grootste deel van zijn gedrag in het hier en nu zonder dat hij er erg in heeft. 

De apostel Paulus beschrijft zijn ervaring met zijn onderbewuste als volgt:

“Wat ik doe, doorzie ik niet, want ik doe niet wat ik wil, ik doe juist waar ik een afkeer van heb, dat doe ik. Maar wanneer mijn daden in strijd zijn met mijn wil, dan erken ik dat de wet goed is. (de wet, die bijv. zegt om je naaste lief te hebben, is goed. En toch doe ik onvriendelijk tegen hem) Dan ben ik het niet meer die handelt, maar de zonde die in mij heerst. Want ik besef dat in mij, in mijn eigen natuur, het goede niet aanwezig is. Ik wíl het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik”.

De afwijzing, het negeren en ontkennen van feitelijke gebeurtenissen in de wereld en deze gemakshalve afdoen als complot denken zonder enig eigen onderzoek vindt hier zijn oorzaak: in iemands on(der)bewuste.

Hetzelfde mechanisme is werkzaam bij onverwerkte trauma’s, die alle met het verleden te maken hebben. Hoeveel mensen hebben het door dat opgedane ervaringen uit het verleden, zowel in dit leven als in vorige levens, die niet verteerd worden, de aanleiding kunnen zijn van hun klachten? Zij worden ziek omdat die – doorgaans negatieve – ervaringen resten nalaten in hun onderbewustzijn, die zij “niet weg kunnen krijgen”; zij vormen z.g. blokkades, die het vrij doorstromen van prana of levensenergie belemmeren.
Dergelijke blokkades, ontstaan uit trauma’s, zijn geliefde schuilplekken voor archonten om te kunnen parasiteren op hun gastheer/-vrouw.

De gezonde leer is niet van deze wereld
De gezonde leer is de intuïtieve kennis, die men verkrijgt uit een oprecht geloof in Jezus Christus als de Zoon van de enige, onkenbare God en Vader van allen, die tot een nieuwe schepping gekomen zijn.
Het ware geloof is “een gave, dat van boven neerdaalt van de Vader der lichten, bij wie nooit enige verandering, ommekeer of verduistering is waar te nemen”, lezen we in Jacobus hfdst 1 vs 17.

De oefening in de godsvrucht behoort ieders dagelijkse bezigheid te zijn om de verkeerde indoctrinatie uit het lichaam verwijderd te krijgen: Mens, ken uw zelven!  “Tot je het onbewuste bewust maakt zal het (onbewuste) je leven sturen en zul je dat je “lot” noemen” aldus C.G. Jung/psychiater.

Als we de tekening bij de Opvatting van Plato bekijken, dan wordt intuïtieve kennis verkregen uit het Pleroma, de Wereld boven de zwarte lijn. Beneden de zwarte lijn vormen de mensen hun eigen onduidelijke en tegenstrijdige mening over God.
Met de ijsberg, als vergelijking van de gehele persoonlijkheid van de mens, brengt Jezus dit als volgt onder woorden:

“Het oog is de lamp van het lichaam. Als je oog helder is, zal heel je lichaam verlicht zijn. Maar als je oog troebel is, zal er in heel je lichaam duisternis zijn.  Als het licht in jezelf verduisterd is, hoe groot is dan die duisternis!”

Met het inzicht van de gezonde leer, dat verkregen wordt door intuïtieve Kennis uit het Pleroma, wordt het on(der)bewuste verlicht. Het licht van de lamp – ook wel “het derde oog” genoemd – schijnt op alle donkere plaatsen van het onbewuste ik en brengt het naar de oppervlakte, wat mijn bewuste ik is.

Waarom en waarvoor zouden jij en ik bevreesd (moeten) zijn? Hierom is Jezus juist voor jou en mij gestorven! Dat is genezing, dat is bevrijding . . .