Tevoren heb ik reeds aangegeven dat de mens niet meer is dan een ‘voertuig’ van vlees en been; een ‘lichaamshuis’. In vorige hoofdstukken heb ik ook aangegeven dat ‘Bewust zijn’ niet te lokaliseren is in of op het stoffelijke lichaam, net zo min als de bestuurder van een auto of de bewoner van een huis te lokaliseren is in het materiaal waar de auto van gemaakt is, dan wel in het materiaal van het huis.

De mens is een mix van twee bewustzijnsvormen; twee goden met elk een eigen schepping geven sturing aan/in zijn leven:

1. de god van de mens van vlees en botten, die wij kunnen waarnemen. Hij is een schepping van de goden, de Archonten. “God zei: ‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt.’”
   Deze, door de Scheppergod geschapen, mens is zijn evenbeeld; d.w.z. dat de mens qua karakter sprekend lijkt op zijn schepper. De demiurg, zoals de Scheppergod ook genoemd wordt, is a.h.w. een sterke uitvergroting van zijn schepsel. Ook de demiurg kan boos worden, jaloers zijn, spijt krijgen, wraakzuchtig zijn, enz.
   In het Nieuwe Testament wordt deze mens met al zijn ‘demiurgische’ eigenschappen in zijn karakter ‘de oude mens’ genoemd; “hij is vlees”.

2. de God van de wedergeboren mens, die niet uit de seksuele gemeenschap van man en vrouw is geboren, maar uit God Zelf. “Wie Hem wel ontvingen en in Zijn Naam geloven, heeft Hij macht gegeven om kinderen van God te worden. Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God”.
   Deze door God geschapen mens wordt in het Nieuwe Testament ‘de nieuwe mens’ genoemd. De nieuwe mens is geschapen naar Zijn evenbeeld en Zijn Lichtschepsel ‘brengt goedheid voort en gerechtigheid en waarheid’.
   De God en Schepper van de nieuwe mens wordt door Jezus Christus ‘Mijn hemelse Vader’ genoemd. De wedergeboren mens in Christus noemt Hem ook: ‘Abba, Vader’. Deze, tot leven gewekte, Geestvonk in zijn binnenste heeft dezelfde natuur als zijn Schepper. “Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is”.
   

De mens als tweevoudig wezen
Jezus bevestigt het bovenstaande met: “Breek deze tempel maar af, en Ik zal hem in drie dagen weer opbouwen.’ ‘Zesenveertig jaar heeft de bouw van deze tempel geduurd,’ zeiden de Joden, ‘en u wilt hem in drie dagen weer opbouwen?’ Maar Hij sprak over de tempel van Zijn lichaam”.

Toen Jezus naar de woestijn geleid werd door de verzoeker gaf Jezus hem op zeker moment ten antwoord: ‘Er staat geschreven: “De mens leeft niet van brood alleen, maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God.”’ Waarin hij aangeeft dat de mens in feite een tweevoudig wezen is.

De mens verdient zijn dagelijkse brood door te werken om in leven te blijven en zijn gezin te onderhouden. Dat begrijpen wij allemaal. Maar begrijpen wij ook dat de innerlijke mens het Brood des Levens behoeft om terug te (kunnen) keren naar zijn Thuis??  En dat ook de innerlijke mens vraagt om gevoed te worden?

Als drager van bewustzijn ben je als mens eigenlijk niet meer dan een soort huisslaaf, die op het huis past van de god, die jou gemaakt (geschapen) heeft.
We kunnen dit hier lezen: “Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent? U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam”. Of is mijn lichaam een rovershol van zelfzuchtige verlangens doordat de demiurg daarin zijn intrek genomen?

Wie bewoont jouw huis?
Van jongs af aan leert de mens zich een mening te vormen over allerlei zaken die zich rondom hem afspelen. Eerst in kleine kring, maar naarmate hij opgroeit wordt zijn mening, die in eerste instantie sterk bepaald wordt door zijn milieu waar hij zich in bevindt, gevormd door de indrukken en waarnemingen van de wereld die tot hem komen. Zijn visie op allerlei zaken verandert logischerwijs voortdurend en het past zich aan naarmate hij informatie uit de wereld om hem heen (zoals bijv. via internet) in zich opneemt.
Gedurende het hele proces van levensbeschouwelijke aard groeit onbewust een zekere gezindheid in hem mee die hem naar/in een bepaalde richting leidt.

Het leven van de gewone mens wordt namelijk beheerst door zijn natuur. De gewone mens is de slapende mens in tegenstelling tot de wakkere, bewust levende mens.

^“Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil. Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede. Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want hij onderwerpt zich niet aan Zijn wet en is daar ook niet toe in staat. Wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe”.

De demiurg houdt de mensen in slaap.
De demiurg, ook wel Lucifer, satan of duivel genoemd heeft evenveel namen als gedaanten waarin hij zich vermomt.
Gedurende de tijd dat de mensenziel de stoffelijke gebieden voor zijn ontwikkeling doorloopt werken de beide tegengestelde principes, de goddelijke Geest en de demonische demiurg, voortdurend op hem in. Aan welk principe de mensenziel zich overeenkomstig zijn wens meer overgeeft is beslissend voor zijn omhoog stijgen naar het Licht of zijn nederdalen naar het duister.
In de stoffelijk waarneembare wereld komen de uitwerkingen van het licht en die van het duister samen. Deze wereld is aan de wetten van vergankelijkheid en die van karma onderworpen.

Kwalijke gevolgen voor de slapende mens.
Wie zich door onbewustheid en onverschilligheid laat afdrijven in de richting van het duister loopt gevaar over de buitenste kring naar de diepte te worden weggetrokken.
Wie in “de buitenste kring”, die door Jezus in het evangelie “de buitenste duisternis” wordt genoemd, verzeild raakt zal de weg naar het omhoog stijgen niet meer kunnen terugvinden.

Zijn fijnstoffelijk-duistere, dichte en zware kleed, ook wel ‘het generzijdse lichaam’ genoemd, houdt hem in die laagte vast. Deze ontbinding lost ook zijn geestelijke persoonlijkheid op, die hij zich verworven heeft gedurende zijn tocht door de schepping.  “Want wie heeft, hem zal gegeven worden en hij zal overvloedig hebben; maar wie niet heeft, ook wat hij heeft, zal hem ontnomen worden”.
Hij ondergaat de geestelijke dood die het boek “Openbaringen van Johannes”  de tweede dood noemt. Dit is het proces waarin iemand tot geestelijk oerzaad verpulverd wordt zodat slechts ‘de Essentie’ overblijft.

Word wakker, jij die slaapt!
Tot op de dag van vandaag voert de demiurg het principe van de verleiding in  door het leggen van valstrikken, zodat argeloze schepselen, die niet sterk genoeg staan, gemakkelijk struikelen en tenslotte verloren gaan; dat is de werkwijze van deze satan, die zich voordoet als engel des lichts.
“Geen slaaf kan twee heren dienen, want hij zal òf de ene haten en de andere liefhebben, òf zich aan de ene hechten en de andere minachten”.

Waar is mijn aandacht op gericht? Welke god staat centraal in mijn levensbeschouwing, of wel: in mijn visie op mens, geloven, maatschappij, wereld, enz.?
Het is jouw bewustzijn, jouw heer en meester, die jouw gedragingen stuurt. Al eerder besprak ik hoe een verkeerde levensvisie het gevolg is van een verkeerd godsbeeld.

“Blijf je daarom inspannen voor jouw redding, en doe dat in diep ontzag voor God, want het is God die zowel het willen als het handelen bij jou teweegbrengt, omdat het Hem behaagt. Doe alles zonder mopperen en tegenspreken, opdat jij zuiver en smetteloos bent, onberispelijk kind van God te midden van een verkeerde en ontaarde generatie, waartussen jij schittert als een lichtende ster in de wereld. Houd daarbij vast aan het woord dat leven brengt!”