Velen blijven innerlijk worstelen met het godsbeeld van de god van de Bijbel. Een beeld dat hen van jongs af aan door hun ouders is opgelegd. En die hebben het weer van hun ouders overgenomen, en dat vele generaties lang.

Wij zijn echter in een interessante periode binnen gekomen waarin steeds meer mensen ontwaken en meer dan ooit bewust op zoek zijn naar eerlijke antwoorden op filosofische vragen.

Astrologisch gezien verlaten wij de ‘winterperiode’ van het Vissentijdperk en glijden de ‘lentezon’ van de Waterman binnen. Alle menselijke bouwwerken en systemen, die gedurende de vorstperiode als sneeuwpoppen zijn opgebouwd smelten weg naarmate de warmte van de lentezon voelbaar wordt. Een andere wereld van bloei, een opleving van de natuur ontvouwt zich voor onze ogen.

Gevolgen van de warme lente zonnestralen
Niet alleen alle menselijke systemen, veelal gebouwd op fundamenten van hebzucht en corruptie – zoals bijv. het onrechtvaardige Bankensysteem – maar ook de levensbeschouwingen vragen om een herwaardering van mens en maatschappij.
Vele christenen zijn gedurende de symbolische winterperiode van het vorige tijdperk generaties lang misleid geweest.

De heersende Kerk heeft sinds het prille ontstaan van het christendom het Evangelie van Jezus Christus vervalst en een vervangende boodschap als gezaghebbend voor de gelovigen de wereld in gestuurd.
De heersende Kerk, als verlengstuk van het Farizeïsme, accepteert alleen Jahweh als enige god en schepper van het universum.
De Farizeeërs en Schriftgeleerden bestreden en verwierpen Jezus en daarmee Zijn Evangelie, die Hij van Zijn Vader als blijde verlossingsboodschap voor de mensheid meekreeg.
Het tegenwoordige christendom volgt tot heden toe nog steeds het Farizese gedachtegoed dat de Oudtestamentische schepper YHWH, ook Jahweh of Jehovah genoemd, de enige god is en buiten hem is geen ander.

Onderzoek zelf de Schriften
Laten we enkele karakteristieken van deze god eens op een rijtje zetten.

Jahweh is een god, die voortdurend juist diegenen op de proef stelt die in hem geloven. Wat een wantrouwen spreekt hier uit, dat hij goed oplet of je hem wel genoeg vreest en liefhebt. Een slaafse liefdesrelatie waarin eerder sprake is van ‘Mij dienen’ dan van ‘Mij liefhebben’.

Hij is een god die allerlei offers van ons verlangt om ons met hem te verzoenen, zodat hij ons het idee geeft dat we in zijn ogen niet genoeg waard zijn; dat we elke keer opnieuw zijn gunst moeten verdienen. Wij zijn immers naar zijn beeld en gelijkenis geschapen? Dan zegt het meer over hèm dan over zijn maaksel, de mens.

Jahweh is een god, die Abraham vraagt om zijn geliefde en enige zoon Isaak te offeren; de zoon, die Jahweh zelf aan Abraham geschonken had! Wat voor een god is dat, om Abrahams trouw zo op de proef te stellen teneinde uit te testen of god wel gehoorzaamd wordt.

Hoewel Jahweh zich onderscheidt van andere ‘heidense’ goden, dat hij mensenoffers een gruwel vindt, eist hij tegelijkertijd “Jullie beste koren en jullie beste druiven zijn voor mij. Ook je oudste zoon is voor mij. En ook het eerste kalf, lammetje of geitje dat geboren wordt, is voor mij. Het jonge dier mag zeven dagen bij zijn moeder blijven. Daarna moet je het aan mij geven”. Over het brengen van mensenoffers later meer.

Met God valt prima te onderhandelen als we kijken naar de geboorte van o.a. Simson en Samuël. Hun moeder maakt hij eerst onvruchtbaar zodat ze in hun grote nood om een kind de belofte aan hem doen: als u mij een zoon geeft dan draag ik het aan u op. 

Hij toont zich een machtige en sterke god voor zijn volk, de Israëlieten, door het hart van de farao te verharden zodat hij de achtervolgende Egyptenaren in de zee kan laten verdrinken. Zo zegt hij volgens de Schrift tegen de farao: ‘Ik heb u alleen maar aangesteld om u mijn macht te tonen en om iedereen op aarde te laten weten wie ik ben”.

Kortom: Jahweh is een god voor wie wij terecht vooral bang voor moeten zijn als wij zijn geboden niet naleven, anders zal hij ons met de bliksem treffen. Hij vernietigt wat hij geschapen heeft als hij spijt heeft; hij straft met wraakzucht, jaloezie en vuur; die meevecht in plaats van op z’n minst boven de partijen te staan.

Heel spijtig dat velen, die religieus zijn opgevoed, hun geloof op latere leeftijd vaarwel hebben gezegd omdat zij deze karakteristieken niet kunnen rijmen met hun rechtvaardigheidsgevoel. Zo’n god kan ook niet de enige ware god zijn; hoogstens een product van afscheiding, van isolement, van eigenzinnigheid en arrogantie. Deze god en zijn volgelingen zijn er voor verantwoordelijk dat de mens in onwetendheid verkeert en blijft.
Jezus noemt hen: “Blinde leidslieden, die de mug uitzift maar de kameel doorslikt. Wee u, Schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars,  . . enz” in Mattheus 23. Allen, die deze blinde wegwijzers blijven volgen komen bedrogen uit!