Jezus zei, toen Hij op aarde was: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo hebt u het gewild’.

Jezus riep een kind bij zich en zette het midden in de groep. Hij zei: ‘Luister goed naar mijn woorden: Jullie moeten veranderen en net zo worden als kinderen. Als je niet verandert en wordt als een kind, dan zal je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan. Je moet jezelf net zo onbelangrijk maken als dit kind. Dan zal je de belangrijkste zijn in Gods nieuwe wereld. De mensen die in mij geloven, zijn net zoals kinderen.

Laten wij eens kijken naar Abraham, die een ‘vader van de gelovigen’ wordt genoemd.
Als hij gerechtvaardigd werd om wat hij deed, dus op grond van zijn daden, dan had hij iets om zich op te beroemen tegenover God. Maar voor eigen roem was tegenover God geen plaats.
Voor Abraham gold namelijk Gods belofte: jouw nakomelingen zullen zeer talrijk zijn. Maar dan keek hij naar zichzelf en naar Sara, zijn vrouw. Beiden waren hoog bejaard en bovendien onvruchtbaar.

Van eigen roem was geen sprake omdat die belofte menselijkerwijs onuitvoerbaar was.

Maar wat zegt de Schrift? Dit: Abraham geloofde God en God verklaarde hem daarom rechtvaardig. Want iemand die iets presteert, krijgt zijn loon niet uitbetaald als een gunst maar als een verdienste; iets waarop hij recht heeft. Maar als iemand zonder iets te presteren gelooft in God, die de goddeloze rechtvaardigt, dan is het zijn geloof waarom hij rechtvaardig wordt verklaard.

Abraham was als een kind. Om zijn geloof werd Abraham door God rechtvaardig verklaard. De belofte steunt dus op het geloof. Daaruit blijkt, dat de belofte een vrije gave van God is en door hem zeker gesteld is voor alle nakomelingen van Abraham. Dat zijn zij die net als Abraham geloven. Abraham is de vader van ons allemaal.

Hoewel er geen hoop meer was, bleef Abraham toch geloven dat zijn nakomelingen talrijk zouden zijn. Zo werd hij de stamvader van vele volken, volgens Gods eigen woorden: Talrijk zullen uw nakomelingen zijn.
Abraham was al honderd jaar oud, maar geen ogenblik verzwakte zijn geloof in God als hij dacht aan zijn uitgeleefde lichaam en aan Sara’s onvruchtbaarheid. Hij twijfelde niet aan Gods belofte; zijn geloof liet hem nooit in de steek, hij werd er alleen maar in gesterkt. Zo bracht hij eer aan God; hij was er diep van overtuigd dat God ook kon doen wat hij beloofd had. Daarom werd Abraham rechtvaardig verklaard.

Maar deze woorden zijn niet voor hem alleen neergeschreven, maar ook voor ons. Ook wij worden rechtvaardig verklaard, omdat we geloven in hem die onze Heer Jezus uit de dood heeft opgewekt; Jezus, die om onze zonden is uitgeleverd en is opgewekt om ons te rechtvaardigen.

De leeuw in onze natuur houdt niet op met brullen, dag en nacht: De verlossing is niet voor jou weggelegd. Wel voor ieder ander, maar niet voor jou. Jij bent te slecht. Jij bent verslaafd aan drugs, seks, drank en roken. Kortom, net als bij Abraham: menselijkerwijs onmogelijk, maar met een vast vertrouwen dat bij God zijn alle dingen mogelijk.

Toen wij nog hulpeloos waren, is Christus voor ons, goddeloze mensen, gestorven op de tijd die door God is vastgesteld, zo’n 2000 jaar geleden.
Christus is voor ons gestorven, terwijl wij nu nog een zondig leven leidden. Zo laat God ons duidelijk zien hoeveel hij van ons houdt. Nu wij door zijn dood zijn gerechtvaardigd zullen we des te zekerder dankzij hem van de veroordeling worden gered. We stonden op voet van vijandschap met God, maar wij zijn weer met hem verzoend door de dood van zijn Zoon. Nu we eenmaal met hem verzoend zijn, zullen we des te zekerder gered worden door het léven van zijn Zoon.

Nu wij door God gerechtvaardigd zijn om dit geloof, leven wij met hem in vrede dankzij onze Heer Jezus Christus. Dankzij hem staat de deur naar Gods genade voor ons open. Door die genade staan wij sterk, en wij beroemen ons erop dat God Zijn belofte in ons waarmaakt.
Dat is wat Jezus bedoelde met: Jullie moeten veranderen en net zo worden als kinderen.