De opleiding van Gods kinderen

“Een inbewaringstelling (IBS) is een spoedprocedure om u, hoewel u zich daartoe niet bereid hebt verklaard, gedwongen op een psychiatrische afdeling op te nemen”. Aldus volgens de officiële uitleg uit het woordenboek.

Een alledaagse voorbeeld kan verhelderend werken om de Bijbelse Taal te begrijpen. Hierbij grijp ik even terug naar hetgeen ik eerder schreef in hoofdstuk 11 van boek: Twee Goden. “Stel je een groot bedrijf voor waarvan de Directeur graag wil dat zijn zoon*) hem opvolgt als Directeur.  Om zijn kind de nodige discipline en structuur bij te brengen stuurt Pa hem naar een geschikte kostschool. Daar wordt het kind onderworpen aan een streng regime waaraan het kind zich heeft te onderwerpen en waarin het zijn tuchtmeester dient te gehoorzamen.  De Directeur geeft de baas van de kostschool weliswaar enige regels en aanwijzingen door maar laat verder de opvoeding van zijn kind aan hem over.”

*) Voor ‘zoon’ kun je natuurlijk ook ‘dochter’ invullen.

JHWH (Jehova) als tuchtmeester
De Eeuwige God is in dit voorbeeld de Directeur. Hij stuurt Zijn kind(eren) naar de Matrix, de kostschool waarin de demiurg Jehova de strenge baas is. Zo worden de Israëlieten onder het strenge regime van deze god gesteld die zijn wetten, de Tien Geboden door middel van zijn knecht Mozes, aan het volk heeft gegeven.

Het beoogde doel voor de Israëlieten was om het land Kanaän te bereiken; het beloofde land, dat overvloeide van melk en honing. De gebeurtenissen van het volk Israël onder het wrede, doch noodzakelijke, bewind van de demiurg staan opgetekend in het Oude Testament van de Bijbel.

 De tijdelijke IBS van Gods kinderen
Het ‘regime’ van de Eeuwige Vader is het Koninkrijk Gods, de belofte van het geloof.

De wet is dus niet in strijd met de belofte. Want we leren uit de wet dat we allemaal slechte mensen zijn. Maar de wet zorgt er niet voor dat we goede mensen worden en eeuwig leven krijgen. Nee, om te krijgen wat God beloofd heeft, moeten we geloven in Jezus Christus’.

Het strenge regime onder de Matrix leert ons dat wij allemaal slechte mensen zijn. Dit besef van zonde en schuld doet ons onze knieën buigen voor de Vader, onze ware God.  Want ‘voordat Christus kwam, beheerste de wet ons leven. We zaten gevangen, en de wet was onze bewaker. Totdat Christus kwam, en het mogelijk werd om in hem te geloven. Nu we in hem geloven, hebben we de wet dus niet meer nodig. Want God redt ons omdat we geloven.’

Voordat wij tot het ware geloof kwamen, leefden wij in gevangenschap binnen de Matrix; de kostschool waarbinnen de demiurg/JHWH de scepter zwaait en werden wij door de wet (van Mozes) bewaakt om ons in het gareel te houden. Maar nu het geloof gekomen is, staan we niet langer onder toezicht, want door het geloof in Christus Jezus zijn wij allen kinderen van God.

De IBS wordt opgeheven.
‘Uit de heilige boeken kennen we dus veel mensen met een groot geloof. We moeten hun voorbeeld volgen en de zonde achter ons laten. Want die zonde zorgt er steeds weer voor dat we ons geloof willen opgeven. Maar we moeten juist aan ons geloof blijven vasthouden’. Uit deze verzen herken je de beide perioden:
a. de tijd van de wet en de zonde; de ‘kostschool’ tijd en  b. de tijd van het geloven in Jezus Christus; het Koninkrijk Gods, ons Thuis.

De opleiding tot het kindschap Gods
De Hebreeënbrief vermeldt: ‘ Jullie moeten nog veel harder vechten tegen de zonde dan jullie nu doen. Je moet er zelfs je leven voor willen opgeven. Zijn jullie vergeten wat er in de heilige boeken staat? Dit gaat over jullie, de kinderen van God: «Als de Heer streng voor je is, verzet je dan niet tegen hem. En als hij je straft voor je fouten, geef dan niet op. Want de Heer straft de mensen van wie hij houdt. Net zoals een vader zijn kinderen straft omdat hij van hen houdt.»

Houd daarom vol. Het betreft hier immers een leerschool. God behandelt jullie als zijn kinderen. Dit straffen ervaren wij, gelovigen, in de verzoekingen en kastijdingen van het dagelijkse leven. Maar als jullie je daartegen verzetten of je laten misleiden en die leerschool niet doorlopen zoals alle anderen vóór jullie, dan zijn jullie geen kinderen, maar bastaards. ‘Alle kinderen worden wel eens door hun vader gestraft. Dat hoort erbij. En jullie worden door God gestraft. Dat betekent dat God jullie als zijn kinderen behandelt. God straft alle gelovigen. Als God je straft, weet je dus dat je echt zijn kind bent.Gods straf maakt ons rein’.

‘Onze aardse vaders gaven ons straf; zij straften ons toen we jong waren en we hadden respect voor hen. Hoeveel te meer zullen we ons dan niet onderwerpen aan het gezag van de Vader van alle geesten, opdat wij zo het eeuwige leven zullen krijgen. God straft ons alleen voor onze eigen bestwil, om ons te laten delen in zijn heiligheid’.

Wij lezen hier dat wij voor onze aardse ouders, door wie we werden opgevoed, respect hadden. ‘Niemand vindt het leuk om straf te krijgen. Op het moment dat het gebeurt, brengt het verdriet. Maar als je leert van je straf, heb je daar veel voordeel van. Dan zul je later in vrede leven, en goed zijn voor anderen.  Houd dus moed, probeer nieuwe kracht te vinden en kies rechte paden. Zorg er voor dat je goed leeft. Want zo kun je vasthouden aan je geloof. Alles wat jou bij het geloof weghaalt, zal dan verdwijnen’.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *